Van Jasper naar Yellowstone

Colombia Icefields tussen Jasper en Banff

Mammoth Hot Springs Yellowstone

Bison

Nederlandse versie woensdag 19 augustus Boulder Creek - West Glacier 440 km Na wederom een koude nacht (op 1700 meter hoogte lagen vlakbij de camping nog sneeuwresten) vanmorgen lekker kunnen douchen. Blijkt dat we toch nog niet zo bruin zijn als we dachten. Om 10 uur weer on the road. Eerst nog een stuk door de Rockies. Mooi. We kunnen flink doorrijden. Onbewolkte hemel, voor het eerst, we warmen lekker op.  In Longview stoppen we voor koffie. Een beetje een cowboytown. Veel ongeschoren koppen. En heel veel Harleys. Maar onze motoren trekken overal veel bekijks. Altijd een praatje: of over onze bijzondere bagagedragers of over de grote hoeveelheid bagage of simpelweg where do you come from and where are you going to. Iedereen even hartelijk, ook hier. We worden wat vreemd aangekeken als we alleen  koffie willen. De andere bezoekers zitten al aan het bier. We worden bediend door een chick met naveltruitje en cowboylaarzen.  Als we het dorpje verlaten worden we door borden gewaarschuwd voor gusty winds. Zal wel voor een ander jaargetijde bedoeld zijn. Maar even later moeten we stevig sturen om de motor op het rechte pad te houden. We hangen echt schuin tegen de wind aan.  Zo rijden we een uur of twee. Dan gaan we richting de grens. Die Amerikanen zijn aan de grens vaak lastig. Gaat echter redelijk vlotjes. Is in de bergen van Montana toch anders dan op het gemiddelde Amerikaanse vliegveld. De dame in functie vraagt nog wel of we medicijnen, drugs of alcohol hebben (nee natuurlijk, behalve een meer dan gevulde huisapotheek, maar dat zal ze wel niet bedoeld hebben) en ze wil graag weten wat er in de witte jerrycans zit (camping gear) en dan mogen we door. Lees nog op een bord dat Canadese houtblokken niet ingevoerd mogen worden en teruggebracht moeten worden naar Canada. Ze zijn hier (terecht) heel bezorgd voor de import van plant- en dierziektes.  Rijden dan nog een stukje door Montana, voordat we beginnen aan de Road to the sun. Een 80 km lange route die zijn weg vindt tussen aan de ene kant de Rocky Mountains en de andere kant het Glacier National Park. Schitterende weg, al hebben we de pech dat het behoorlijk mistig is. Met de zon meekijkend zijn er echter af en toe nog fraaie vergezichten. We genieten ook van de smalle slingerweggetjes en we hopen dat de opnames met de gopro een beetje gelukt zijn. Ontmoeten onderweg nog een andere motorrijder, Forrest, en wisselen blogadressen uit (Mac's Big Lap is de zijne). Vlak voor we het park verlaten staan er opeens allerlei auto's stil en ja hoor vlak langs de weg weer twee black bears. Voordat we onze camera in stelling hebben kunnen brengen (gaat op de motor niet zo snel), zijn ze alweer tussen de bomen verdwenen. Beren zijn hier gewoon een dagelijkse realiteit. Horen we 's avonds op de camping ook nog eens van onze buurman. Terry, dat is zijn naam, is één van die kerels zoals je die hier wel vaker tegenkomt. Loners die over de hele USA hun geluk zoeken. Hij heeft vroeger in Alaska gewerkt, daarna 8 jaar bij familie in Florida gezeten en werkt deze zomer in Montana als onderhoudsman in de lokale supermarkt. Woont in een klein tentje op de camping en luistert in zijn auto naar de autoradio. Vraagt bij aankomst of wij geen kinderen hebben, want zijn vorige buren hadden een baby die hem 's nachts wakker had gehouden. Komt even later met twee heerlijke ijskoude biertjes aanzetten (Wild Huckleberry, een lokale specialiteit). Terry mag deze winter bij de supermarkt blijven (voor de helft van het aantal uren want in de winter is het hier uitgestorven, terwijl het nu zo druk is als op een zomerse dag op de Veluwe) en hij mag van iemand voor usd 400 een cabin huren met electra en douche. Maar goed, het ging over beren en dan komt het verhaal van de tweede tent die hij heeft staan. Hij was met een vriend in het Glacier NP gaan vissen. En die vriend had een tent op een camping daar. Bij terugkomst lag de tent helemaal plat. Bleek er een grizzly bovenop gesprongen te zijn omdat er nog een wikkel van een snickersreep in lag. Die vriend wilde daar niet meer blijven, heeft zijn tentje meegenomen naar de plek van Terry. De vriend is inmiddels vertrokken en Terry heeft de tent met de duidelijke berensporen gekregen. Een beetje warrig verhaal? Tsja, zo is Terry! donderdag 20 augustus West Glacier - Gardiner 614 km Onze campingkeuze had plussen en minnen: goed sanitair, douches en voor het eerst zelfs een plek om de vaat te doen. Grote min was dat er vlakbij een treinspoor is, waar zo'n beetje om de twee uur (ook 's nachts dus) een trein voorbij komt, waarbij de machinist het nodig vindt langdurig aan een soort misthoorn te hangen. We zijn vlot op weg. Eerst nog tussen de bossen, bergen en meren (André had weer eens de afstand tot het volgende benzinestation verkeerd ingeschat, maar we rijden inmiddels rond met een reservevoorraad van 16 liter, dus we komen niet zo snel meer in de problemen), maar daarna op een grote vlakte. De temperatuur loopt snel op tot een graad of dertig en dat gevoegd bij een vrij sterke wind geeft het gevoel dat je geroosterd wordt. Net als gisteren hangt er voortdurend een soort mist, de zon wordt er door gesluierd en het uitzicht beperkt.  Montana lijkt een godvrezende staat, overal kerken. Maar Harry heeft net in een boek van Charles Groenhuijzen gelezen dat het kerkbezoek de laatste jaren snel terugloopt in de USA, al is het nog wel steeds politiek correct om te stellen dat je tot een geloofsgemeenschap behoort. Je ziet vele verschillende soorten kerkgenootschappen, maar de leukste tot nu toe is toch het kerkgenootschap van the little brown church, dat inderdaad een bruin gekleurd kerkgebouw heeft. Tussen de middag eten we bij een leuk zaakje in Helena. Bij het wegrijden worden we uit een voorbijrijdende pick up truck door een meid van een jaar of 20 toegeroepen: he guys, you are awesome!! Goed voor ons ego, maar heeft waarschijnlijk meer met onze uitrusting te maken. André heeft Harry een nachtje niet-kamperen beloofd en dat geeft ons vleugels. We rijden uiteindelijk iets meer dan 600km en komen terecht in een luxe cabin met ieder een eigen slaapkamer. Op 1 kilometer afstand van de entree van Yellowstone, dus we kunnen morgen direct het park in. Vanmorgen overigens in de krant gelezen dat op 10/8 twee motorrijders in Yellowstone gewond zijn geraakt nadat ze in botsing waren gekomen met een overstekende beer. En verdraaid, vlak voordat we bij onze overnachtingsplek komen hebben we een vergelijkbare ervaring: een groot hert wil de weg oversteken als wij aan komen rijden. Het hert lijkt eerst nog te willen versnellen en voor Harry's motor te willen oversteken. Ze realiseert zich gelukkig net op tijd dat dat niet kan en keert zich om. Je schrikt je op zo'n moment te pletter.  Vrijdag 21 augustus 2015 Yellowstone National Park 184 km Gelogeerd in een lodge. Weinig uit en in te pakken en alles van stroom voorzien en weer contact met Nederland gehad. Beiden hebben we niet heel goed geslapen. Je zou bijna denken dat we de tent missen. Direct in het park een camping genomen, snel de tent opgezet en in vrije tijdskleding (het is 30 graden) de boel verkennen. Als Harry aan de ranger het voorval met de grizzly vertelt antwoordt hij dat je nog meer moet uitkijken voor bizons. Dat zijn de echt zware jongens. Het park is prachtig. Ook weer niet te vergelijken met wat we eerder hebben gezien. Bij Old Mammoth komt heet water uit de rotsen en neemt allerlei mineralen mee naar buiten die weer neerslaan. Zo ontstaat een prachtig schouwspel van kleuren, etages, stoom en stromend water. En dat alles van moeder natuur! Niet om te genieten zijn de Japanse gasten. Ze zijn ongeduldig, gaan niet aan de kant en nemen alleen een foto als ze er zelf met iets van het park op staan. Naast de motor ligt een Japanse vrouw met een mondkapje op te slapen in een auto waarvan de motor en de airco aan staan. Wij sluiten aan in een file en van de andere kant komt een bizon over de weg aan met auto's achter zich aan. André zet zijn motor af maar zodra de bizon zijn kant op komt start hij en rijdt snel door. Geweldige beesten, die bijna uitgestorven waren. Ooit waren er zes miljoen, na de dagen van Het Wilde Westen nog een paar dozijn. Nu weer duizenden. Bij de koffie met de zoveelste blueberry muffin worden we weer aangesproken door een Amerikaan die natuurlijk ook zo'n reis wil maken, maar gelijk vertelt dat dat van zijn vrouw niet mag. Op gravel zien we een motor vallen. Wij helpen de vrouw overeind en ze roept naar haar man, die van een afstand staat toe te kijken: I am allright! Tsja, zo kan het ook. Wel jammer dat haar polyester koffer een lelijke kras had. Daarover hoeven wij ons geen zorgen te maken. Onze jerrycans vertonen al gebruikssporen. Verder zien we mooie landschappen, een mooie, heel diep uitgesleten canyon met bijzondere kleuren steen en na 328 traptreden (pfffff) een grote waterval. De dag zit er dan al weer op. Het is gaan waaien en we zien de tent heen en weer zwiepen. Snel eten gekookt en onder het eten gaat het regenen. Prachtig getimed.   zaterdag 22 augustus Mammoth Hot Springs - Bridged Fred's flat campground  386 km Na een onrustige nacht door een sterke wind die onze tent enorm deed klapperen, 's ochtends een lekker omeletje gegeten. Onze eierconsumptie valt tot heden mee. Doordat de kleinste verpakking veelal 12 eieren is, hebben we ze tot heden nog niet veel gekocht. Maar zowaar, gisteren een doosje van 6 kunnen scoren.  Tijdens ons ontbijt liep er een elk over de camping. En toen we nog even in Mammoth Hot Springs koffie gingen drinken en internetten, liep er tussen de huizen een grote groep van een stuk of 20. Ze zien er heel onschuldig en aaibaar uit, maar de parkrangers  blijven waarschuwen, want het blijft wild en af en toe gebeuren er toch ongelukken. Blijft een bijzonder gezicht. Worden op de parkeerplaats weer aangesproken over onze reis, dit keer door een Australisch stel op leeftijd (ja, nog ouder dan wij) en hun Amerikaanse gastheer die hen door een flink aantal staten van de USA rondleidt. Motorliefhebbers en ze maken dan ook volop foto's van onze motoren.  Vandaag de geisers in Yellowstone bekijken. Deze westkant van het park heeft een heel ander karakter dan de kant die we gisteren bezochten. Veel meer open vlaktes en diverse velden waar het rook van de geisers naar boven komt en af en toe ook kokend water wordt uitgestoten. We stoppen onderweg een keer bij zo'n kokende waterpoel en we gaan uiteraard ook op bezoek bij Old Faithful, de beroemdste geiser van Yellowstone. Elke 60 tot 90 minuten spuit er kokend heet water uit tot wel 60 meter hoog, daar tussendoor komt er continu rook uit de vulkaan. Veel toeristen, maar minder dan bij Lake Louise en echt bijzonder om te zien. Om Old Faithful heen zijn er nog wel een stuk of acht vergelijkbare geisers.  Helaas hangt er nog steeds een soort mist, die echter geen mist blijkt te zijn, maar een soort rookgordijn. Door de vele bosbranden is er een grote rookontwikkeling, die helaas voor ons tussen de bergen blijft hangen en echte vergezichten bederft. Volgens een ranger van het park komt de rook van Idaho waar 1100 acres bos zou zijn verbrand.  Na Old Faithful rijden we Yellowstone uit, we hebben er van genoten. Vanuit Yellowstone kom je direct in Grand Teton National Park. Harry is toe aan een toiletbezoek en we stoppen dus. Maar voor hij bij het toilet is, stopt er een auto en guess what daar komt het drietal waar we vanmorgen mee hebben staan praten weer aan. We moeten nogmaals op de foto, nu niet alleen onze motoren, maar ook wij. Pontificaal voor een bord van het park, zie bijgaande foto. Daarna kon Harry eindelijk naar het toilet. Het is een hele last die groupies. Grand Teton hebben we helaas niets van gezien. Het moet een schitterende bergrug zijn en de pieken zijn ver boven de 3000 meter, maar we zagen niet veel meer dan schaduwbeelden door het ook hier aanwezige rookgordijn. Daarom maar een enkele foto en snel doorgereden. We gaan richting Salt Lake City. Met enige moeite vinden we een camping. Leuke plek, van de doorgaande weg vandaan. Maar geen douches en een pomp voor stromend water. Klinkt romantisch, is het eigenlijk ook, maar blijft toch behelpen. Ook hier wordt voor beren gewaarschuwd, dus we verzamelen weer alles en zetten het in gesloten jerrycans in het toiletgebouw.

English version Wednesday August 19 Boulder Creek - West Glacier 275 mi After once again a cold night (we slept at 5000 ft, whilst close to the campground there was still some snow!) we had a great shower this morning. After the shower we must conclude that our tan is a bit less intense than we assumed. At 10 am we are on the road again. At first still in the Rockies. But the roads are good and we progress quite well. Clear sky, for the first time, we warm up nicely. At Longview we have our coffebreak. Kind of a cowboytown. Most man are unshaved, wear the proper boots and hat. Lots of Harleys. But our motorbikes always draw attention. We often have a chat: about our special panniers, the size of our luggage or simply where do you come from and where are you going to. Everybody is friendly, also here. We get a strange look when we only order coffee, since everybody else is already drinking beer at 11 am in the morning. But we are served very friendly by a chick with a too short sweater and cowboyboots. When we leave town there are signs that warn for gusty winds. We assume this is probably for another season, but within 15 minutes we have to work hard to keep the motorbikes on the right track. This lasts for about two hours. Then we approach the USA border. Always a bit nervous since these officers can be quite difficult. But this time it goes pretty smoothly. Apparently there is a difference between border control in the mountains of Montana and the average airport in the USA. The lady in charge does ask whether we carry medicine, drugs or alcohol (no of course, apart from a box full of medicine which we consider basic stuff), she is curious about what we carry in our white jerrycans (camping gear) and than we may continu. We see on a sign that Canadian logs may not be imported and must be brought back to Canada (understandable if you want to avoid the spreading of diseases). But we carry no logs so we can continu. After crossing the border we continu for a while a nice mountain road into Montana, before we start with the Road to the Sun. A 50 miles drive between on one side the Rocky Mountains and at the other side the glaciers of Glacier NP. Awesome road despite the fact that we have bad luck since it is pretty hazy weather. However when we look back with the sun behind us, we still have fantastic views. The road is sometimes narrow with sharp curves. We hope the gopro shots will work out fine. Halfway we talk to Forrest, who is also making a tour on his motorcycle. We exchange our blog addresses (Mac's Big Lap is his blog). Just before we leave the park the road is more or less blocked by cars. And yes, close to the road there are two black bears. We were able to see them, but could not take pictures. The bears disappear in the wood before we have properly parked our motorcycles and have our camera's ready.  We are simply not so fast when we are riding. Stop, park, unpack the camera, simply too much time. Bears are here an everyday reality. Later that day our neighbour at the campground confirms that when we have a chat with him. His name is Terry, a type of guy that you see more often around here. Loners that try to earn their living somewhere in the USA. He worked for several years in Alaska, after which he went to family in Florida, where he stayed for 8 years. This summer he is the maintenance man in the local supermarket. He lives in a small tent on the campground and listens in his car to the radio. When we arrive, he asks whether we don' t have kids, since his previous neighbours had a young kid that kept him awake all night. Some time later he brings two lovely icecold beers (wild Huckleberry, a local special brand). Terry can stay the coming winter at the supermarket (only for half of the current hours since during the winter most people are gone) and he is looking forward to it. A tent is of course not sufficient to survive the winter in Montana, but someone rented his cabin to him with electricity and a shower for usd 400 a month.But ok, we were talking bears. Terry has a second tent. Once he had a friend with whom he went fishing in the Glacier NP. The friend had a tent on the camping in the park. When they returned from fishing the tent was totally flat. A grizzly bear had ruined it since the friend left the wrapper of a snickers bar in the tent!The friend did not feel comfortable anymore on that campground and joined Terry at his spot. The friend meanwhile left but Terry inhereted the tent with bearmarks. A bit of a jumbled story? Well, this is Terry our neighbour for one night. Thursday August 20 West Glacier - Gardiner 384 mi The campground has plusses and minuses: good restrooms, showers and for the first time even a place where you can wash your dishes! Big minus was the railroadtrack. Every two hours, also during night, a train passes and apparently it is required to blow the horn quite long and intensive. You seem to get used to it according to Terry but we did not. Things worked well this morning and we had a relatively early departure ( which means 9 am against usually 10). At first between the forests, mountains and lakes (André had miscalculated again the distance to the next gasstation so we had a short stop to refill. Because we cary meanwhile approx 4 gallon reserve we do not run into problems that quickly anymore), but after that we drove on a large plain. The temperature quickly rises into the 80's and together with a relatively strong wind you feel roasted. Like yesterday there is still that foggy misty air, that blurs the sun and limits the view. Montana seems to be a godfearing country. However Harry just read that the number of churchgoers is quickly dropping in the USA. Nevertheless it still consideredolitically correct to say that you belong to a church. There are many church societies in the USA. The funniest we have seen is the Society of the little brown church which indeed has a totally brown church building. We have lunch in a little dinette in Helena. A chick of about 20 with piercings and green colored hair makes our day by yelling to us from the car window: he guys you are awesome! But perhaps it has more to do with our gear than with our looks. Andre promised Harry not to camp tonight and all of a sudden riding is like flying. We drive almost 400 milies and end up in a nice cabin with two separate bedrooms and a combined restroom. At 1 mile of the entrance of Yellowstone, so tomorrow we drive directly into the world famous park. This morning we read in Terry's newspaper that on August 10 two motorcyclists got hurt when they had a collision with a bear which unexpectly (and probally not using a X crossing) crossed the road. And today just before we arrived in Gardiner we had a similar experience: a big deer was planning to cross the road. When the deer saw Harry on his motorbike it tried to accelerate, but just in time it realised that it was impossible to cross before the bike and the deer turned. A real good test to see whether your heart is still functioning. Friday August 21th 2015 Yellowstone National Park 115 mi At the entrance of Yellowstone we took a lodge. Not much to handle, everything charged and contact with Holland. Unfortunately we didn't sleep that well. You almost suspect that we miss our tent. When Harry tells the story with the grizzly to a ranger, he answers that you certainly must look out for the bisons. That are the real hard fellows. After the entrance we take a campground, the luggage in the tent and in our freetime clothing (it is 30 degrees) on tour. The park is awesome. It is not to compare with other things we have seen. At Old Mammoth hot water comes to the surface and takes all kinds of minerals with it. It is good for a spectacular show with colors, different levels, steam and running water. All from mother nature! One of rare things we don't enjoy are our Japanese guests. They are impatient, impolite and take only a picture of the park in a selfie. Next to the bikes a Japanese woman is sleeping with a mouthcap on in a car that is running with the airco at full speed. We have to brake and the reason is that from the other side a enormous bison slowly walks over the road. André turns off the ignition, but when the bison comes his way, he starts and is gone. In the old days there were about 6 million of them. After the era of The Wild West only a few dozens were left. Nowadyas there are thousands again. With coffee in our hands and one of the many blueberry muffins an American tells that he would like to make a trip like ours, but he adds frankly that his wife doesn't agree. We see a bike tumble and when we help her (!) on her feet she yells to her husband who is looking from a distance sitting on his bike: I am allright. Everything is possible. A pity that her pannier has a deep scratch. Fortunately we don't have to worry about something like that. Our panniers are already scratched. Furthermore we see beautiful landscapes, a perfect deep cutted canyon with special colors and after descending a few hunderd steps of a staircase a majestic waterfall. Yes, and we had to climb 328 steps also. We have to go back to the campground and see the tent is shaking because of the strong wind. We make our dinner immediately and when we are eating it begins to rain. Perfectly timed. August 22 Mammoth Hot Springs - Bridged Fred's flat campground 241 mi After a restless night due to a strong wind (our tent was making an enormous noise), we had omelet vor breakfast. Our eggconsumption is still quite low. Before we left we thought that. We would have egg in all kind of variations almost everyday. However often the smallest package is already 12 eggs and that is simply too much to carry on our bikes. But yesterday we scored a package of 6. During our brakfast there was an elk on the campground. And when we later on went for a coffee and some time on the net in Mammoth Hot Springs we saw a big group of at least 20 between the houses. They seem so relaxed and approachable. But the rangers keep warning you, since they remain wild animals with sometimes unpredictable reactions. Also this season there have been several casualties (taking selfies with an elk seem to be one of the causes). Remains a special view, these animals grazing on the lawns of a town. At the parking lot we are approached again by some people. This time an older Australian couple (even older than we) who are shown around across several US states by an American friend and they will return him the favour when he comes to Queensland next year. Motorbikers themselves too, and they take quite some pictures from our bikes. Today we go for the geisers of Yellowstone. The west side of the park is totally different from the part we visited yesterday. Much more open plains and several places where you see the smoke coming up. We make a stop to have look at ond of these boiling pots and we visit of course also the famous Old Faithful. Every 60 to 90 minutes boiling water spurts out of a small vulcano opening up to 180 feet in the air. The opening is constantly smoking. There are at least 8 other similar geisers in that area. There are a lot of tourists but somehow it is more natural and it does not hinder us as it did at Lake Louise. Unfortunately there is a still a kind of fog, but according to the rangers and the newspaper it is not fog, but smoke due to the many wildfires. According to one of the rangers there is a wildfire of 1100 acres in Idaho, which is ond of the main causes for the smoke. After Old Fsithful we drive out of Yellowstone, we loved it. From Yellowstone you go directly into Grand Teton Natural Park. Harry needs a toiletstop. We stop but before he can go, there stops another vehicle and guess what there are the three people we met this morning. They want more photo's, now including us too. We must pose in front of the Grand Teton NP sign (see picture). Finally Harry can go to the toilet. It is not an easy life when your groupies start to chase you. We did not see a lot of Grand Teton. It must be wonderful, but it was all covered in smoke. We continu in the direction of Salt Lake City. With some effort we find a campground. Nice spot, at dome distance from the main road. But no showers and a pump (25 turns before the water comes out). Sounds romantic, it is romantic, but it is far from comfortable. Also here bear warnings, so we collect everything again and put it in the restrooms since there is no other place to store it safely.